🗓️ Bir Hafta Sonrası İçin Notlar: Henüz Olmamış Şeyleri Konuşmak

Plan yapmak değil, ihtimalleri konuşmak... Eğitim sadece bugünü değil, geleceği birlikte hayal edebilmektir.

I. Pazartesi Sabahı ve Boş Bir Sayfa

Her pazartesi sabahı yapılan bir alışkanlığımız vardı:Bir sayfa açılırdı.En üstüne tarihten bir hafta sonrası yazılırdı:

“Pazartesi / 20 Mayıs – Ne olacak?”

Cevapları biz vermeyiz.Çocuklar da vermez.Sadece yazılır, düşünülür, beklenir.

Çünkü bu uygulamanın amacı tahmin değil; farkındalık.Henüz olmamış şeyleri konuşmak,zamanın içindeki ihtimalleri görmek için yapılır.

II. “Bilmiyorum” Diye Başlayan Düşünceler

Bir çocuk tahtaya yazdı:

“20 Mayıs’ta bir kuş belki buraya yuva yapacak.”Bir başkası:“Yeni gelen çocuk belki o gün ilk defa konuşacak.”Bir diğeri:“Ben o gün bu soruya yine cevap veremeyeceğim.”

Ve bu yazılar silinmezdi.Bir hafta boyunca duvarda kalırdı.Bazen olurdu.Bazen olmazdı.Ama o cümleler,çocukların zihninde beklemeyi, sezgiyi ve gelecekle ilişki kurmayı öğretirdi.

III. Neden Bir Hafta Sonrası?

Çünkü çok yakın:• Planlanabilir.• Gözlemlenebilir.• Beklenebilir.

Ama aynı zamanda yeterince uzak:• Değişebilir.• Belirsizlik taşır.• Hayal kurmaya alan bırakır.

Çocuklar neyi beklemeli, neyi beklememeli,hangi hayal olasılıktır, hangisi sadece dilek —bunları yaşamadan öğrenemez.

IV. Kurumun Kazancı: Planın Ötesinde Düşünme

Bu etkinlik sadece çocuklar için değil, bizler içindi.

Bir hafta sonrasına bakmak,• Hangi konular ağır geliyor?• Hangi alanlarda çocuklar heyecan taşıyor?• Hangi etkinlikler zihinde yer bulmuş?

bunları görmemizi sağlıyordu.

Yani “henüz olmamış” olan,bizim pedagojik pusulamız haline geliyordu.

V. Kapanış – Geleceğe Açık Bir Alan

Bir çocuk bir gün şöyle dedi:

“Belki o gün gelmeyecek.Ama biz o günü hayal ettik.Ve bence bu, biraz da olmuş gibi.”

O yüzden biz her pazartesi,bir haftalık boşluğu açarız.

Ve oraya ne olacağını birlikte düşünürüz.Çünkü eğitim sadece olmuşları değil,olabilecekleri de konuşmaktır.