🛠️ Küçük Onarım Günü: Tamir Etmek Bir Eğitimdir

Kırılmış bir masa, gevşemiş bir vida, yıpranmış bir kaplama… Aslında bunlar, öğrenme fırsatlarıydı.

I. Sabah Sessiz Başladı, Çekiçle Devam Etti

O sabah planımız ders yapmak değildi.Ama herkes bir şeylerle uğraşıyordu.Bir sandalyenin ayağı eğilmişti.Bir dolabın menteşesi gevşemişti.Bahçedeki küçük çitlerin bazıları düşmeye başlamıştı.

İşte o an “küçük onarım günü” başladı.Hiç planlamamıştık.Ama bir şey kırıldığında yalnızca eşya değil,düzen de onarım isterdi.

II. Çocuklar Merakla Dahil Oldu

Bir çocuğun elinde tornavida,bir diğerinin elinde zımpara…Hepsi çalışıyordu.Ama sadece eşya değil,el becerisi, sabır ve dikkat de çalışıyordu o gün.

Sorular geldi:

• “Bu vidayı sıkmak kolay mı?”

• “Ahşap neden zamanla açılır?”

• “Bu boyayı hangi sırayla sürmeliyiz?”

Her bir soru aslında bir fizik dersi,bir gözlem saati,bir sabır atölyesiydi.

III. Bir Eğitim Modeli Gibi

O gün herkesin görevi vardı:

• Masanın ayarını tutmak,

• Boya karışımını hazırlamak,

• Malzeme eksiklerini listelemek…

Ve fark ettik ki:

Tamir etmek bir süreçtir.Bu süreç, problem çözmenin en doğal halidir.

Kırılan şey yalnızca eşya değilse,onarım sadece teknik değil;karakter eğitimi haline gelir.

IV. Sessiz Kazanımlar

O günün sonunda çocuklardan biri şöyle dedi:

“Ben bu masayı tamir ederken, içim de bir şeyleri düzeltti.”Bir diğeri:“Tamir etmek güzel bir şey. Çünkü eşyaya yeniden değer vermek gibi.”Bir başkası:“Bence insanlar da böyle. Bazen kırılır ama yapılabilir.”

Ve o anda anladık:Eğitim sadece bilgi vermek değil,değeri hissettirmektir.

V. Kapanış – Kuruma Kazanım, Çocuğa Kazanç

Küçük Onarım Günü sonunda hiçbir ödül dağıtılmadı.Ama herkesin yüzünde memnun bir ifade vardı.

Çünkü o gün çocuklar:

• El becerisi kazandı,

• Sabırla üretmeyi öğrendi,

• Ve belki de ilk kez,bir şey kırıldığında kaçmak yerine yaklaşmayı öğrendi.